Julie De Kezel
De 'forfaitaire dagvergoedingen' worden per land vastgesteld en worden geacht de lunch- en dinerkosten, de drank- en snackkosten, de plaatselijk vervoerkosten, de telefonische communicatiekosten en de kosten in verband met andere contante uitgaven te dekken. Zij omvatten niet de huisvestingskosten en evenmin de verplaatsingskosten om de plaats van bestemming te bereiken en terug.
In vergelijking met de vorige lijst van 2018, zijn voor zowat alle landen en rechtsgebieden de bedragen van de dagelijkse forfaitaire vergoedingen gewijzigd. Bij sommige gaat het om een verlaging (bv. Duitsland, Griekenland, Italië, Portugal, Spanje en Oostenrijk); bij andere gaat het om een verhoging (bv. Canada, Denemarken, Noorwegen, Zweden, Finland, Frankrijk, Ierland, Luxemburg, Nederland, Zwitserland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten).
De fiscale Administratie maakt nu een onderscheid tussen:
Korte buitenlandse dienstreizen: minimaal 10 uren en maximaal 30 opeenvolgende kalenderdagen.
Langere beroepsmatige verblijven: meer' dan 30 opeenvolgende kalenderdagen in het buitenland.
Er kan een dagvergoeding uitgekeerd worden voor elke volle dag. Dit is een dag tussen 2 overnachtingen op de dienstreis. De dagvergoeding voor de dagen van vertrek en terugkeer worden gehalveerd.
De dagvergoeding wordt verminderd wanneer de vennootschap bepaalde maaltijden/restaurantkosten (terug)betaald. De dagvergoeding wordt verminderd met:
35 procent: voor het middagmaal
45 procent: voor het avondmaal
Hieronder worden de bedragen hernomen van de 'dagelijkse forfaitaire vergoeding' voor de korte buitenlandse dienstreizen (max. 30 opeenvolgende kalenderdagen) voor de belangrijkste handelspartners van België:
